ಸೂರ್ಯ ಪಥ
ಬದಲಾಯಿಸಿದನಂತೆ
ಲೋಕದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ
ಬದುಕು ಮಗ್ಗಲು
ಬದಲಾಯಿಸಿದ್ದು
ಅರಿವಾಗದಂತೆ
ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಿರುವ
ಅಮಾಯಕರು ನಾವು
ಅದ್ಯಾವುದೋ
ಎಡಬಲಗಳ
ನಡುವಲ್ಲಿ
ಉಳಿದವನು
ಮತಿಭ್ರಮಣನಾಗಬಹುದು
ಆಸ್ತಿಕತೆ ನಾಸ್ತಿಕತೆಯ
ದ್ವಂದ್ವದೊಳಗೆ
ದೇವರೇ ನಂಬಿಕೆ
ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು
ಶರವೇಗದ ಬದುಕಿದು
ಸರತಿ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ
ನಿಧಾನವಾಗಿ ಚಲಿಸಿ
ನೆಮ್ಮದಿ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು
#ಉತ್ತಮ್#
ಆತ ಕವಿಯಾಗಿದ್ದೆ
ಅವಳಿಂದ ಅವಳ
ಪರಿಚಯಕ್ಕೊಂದು
ಕವನದಿಂದ ಸುರುವಾಗಿ
ಅವಳಂದಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ
ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಗುವ ರಿತಿಗೆ
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅವಳ ನೋವಿಗೆ
ಅವಳ ಖುಷಿಗೆ ಮಹಾ
ಕಾವ್ಯಗಳನ್ನೆ ಸೃಷ್ಠಿಸಿಬಿಟ್ಟ
ಅವಳು ದೂರಾದ ಮೇಲೆ
ಬರಿ ವಿರಹದಲ್ಲೆ ಕಾರಿಕೊಂಡ
ಹೃದಯ ಭಗ್ನವಾಗಿ
ಕನಸು ಛಿದ್ರವಾಗಿ
ಅವನೆಲ್ಲಿ ಹೋದನೊ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ
#ಉತ್ತಮ್#
ಖಾಲಿಯಾದ ಮಧು
ಬಟ್ಟಲು ಹಂಗಿಸುತಿತ್ತು
ನನ್ನೊಳಗಿರುವ ಮಧುವು
ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತದೆ
ನಿನ್ನೆದೆಯೊಳಗಿರುವ
ಅವಳ ನೆನಪು
ಖಾಲಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು
#ಉತ್ತಮ್#
ನೀನಿರದೆ ಈ
ರಾತ್ರಿಗಳು ನಿರ್ಜೀವವಾಗಿವೆ
ಎದೆಯ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ
ಹುಟ್ಟುವ ಮೌನ
ಗದ್ದಲಗಳ ಸದ್ದಡಗಿದೆ
ಚಂದ್ರನೇಕೊ ಮಂಕಾಗಿ
ಮೋಡದ ಮರೆಗೆ
ಸರಿದಿದ್ದಾನೆ
ಈ ಚಳಿಯ ಕೊರೆತ
ಇನ್ನಷ್ಟು ಮೊನಚಾಗಿ
ಎದೆಯ ಚುಚ್ಚುತ್ತಿದೆ
ಈ ದೀರ್ಘ ರಾತ್ರಿ
ಮುಗಿಯುವ ಮುನ್ನವೆ
ಬಂದುಬಿಡು
ಬೆಳಗಾದರು ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ
ಸುಂದರವಾಗಲಿ
#ಉತ್ತಮ್#
