ರಾತ್ರಿ ಎಂಬ ನೆನಪಿಗೆ

ಒಂದು ಜಾಗರಣೆಯ

ಸುಧೀರ್ಘ ರಾತ್ರಿಯ

ಹಾದಿಯಲಿ ಸಿಕ್ಕವಳ 

ಮನದಲ್ಲಿ ನೋವಿತ್ತು

ನೋವನ್ನು ಮರೆಮಾಚುವ

ಮೋಹದ ಉನ್ಮಥತೆ 

ಹಂಗಿಲ್ಲದ ಬಂಧವೊಂದು

ಕನವರಿಸಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿಸಿತ್ತು

ಬೆನ್ನ ಮೇಲಿನ ಗೀರು

ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಬೀಸಿನೀರು

ಏರಿಳಿಯುವ ಉಸಿರು

ಮನಸಿನಾಳದ ಮೋಹರು

ದಾಟಿಕೊಳ್ಳಲು ದೂರವೇನು

ಭಾರವಾಗಿ ಕಾಯುವುದೂ ಇಲ್ಲಾ

ಬರೀ ಕಾಲಹರಣ

ಅವಕಾಶವಷ್ಟೆ ನಾನ್ಯಾರು

ನಿನ್ಯಾರೂ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳದೆ 

ಅಂತಃಕರಣಕ್ಕಿಳಿದ ಪೇಲವ

ವೆನಿಸಿದ ಇರುಳಿಗೆ

ರೋಚಕತೆಯ ತುಂಬಿಸಿ

ಬೆಳಕಾ ಹರಿಸಿದ್ದು

ನಾವೆಂದುಕೊಂಡು ಸಂಭ್ರಮಿಸಲು

ಕಾರಣವಲ್ಲದ ನೆನಪಷ್ಟೆ

ಮತ್ತದೆ ಬೋರು

ದಾಳಿಯಾಗದ ಕೊನರು

ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳದ ಹೇಸರು

ಎಂದಿಗೂ ಚಿಗುರದ ಹಸಿರು

ಕಾಳಜಿಯೆಂದೂ ಪ್ರೀತಿಯೂ

ಅಲ್ಲಾ ಸ್ನೇಹಕ್ಕೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲ

ಗುಂಗಿಲ್ಲದ ಭಾವಗಳೂ

ಕಟ್ಟು-ಪಾಡಿಗಂಜುವ 

ಬದುಕಿಗೊ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ

ಬೇಕು ಬೇಡದ ನೆಪವಷ್ಟೆ

ಹೆಣ್ಣೆಂದರೆ ಅರಳಿಮರವಲ್ಲ

ಸುತ್ತಿದಕ್ಷಣ ಒಲಿಯಲೂ

ಮೌನವಾದರೆ ಧ್ಯಾನವೆಂದು

ತಪ್ಪು ತಿಳಿದು

ಬೆಪ್ಪನಾದರೆ ಮುಗಿದೆ

ಹೋಯಿತು ಮನಸ್ಸು

ಅರಿಯದಿದ್ದರೂ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಾಗಿ

ಚಡಪಡಿಸಬೇಕು

ನಿನಿಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ

ನನಗೂ ಇಲ್ಲೆನೂ ಇಲ್ಲಾ

ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾದರೂ

ನಿರೀಕ್ಷಿತಾವಾಗೆ  ಕಾತರಿಸುತ್ತ

ಕಾದಿರಿಸಿದ್ದೆನೆ, ಬಾರದೆ

ಉಳಿಯಲೂ ಸಬೂಬು

ಸಿಗಬಹುದು ಬರಲಷ್ಟೆ

ನಿಜ ನಮ್ಮೊಳಗಿನ

ಬಂಧಗಳ ಮೀರಿ ಮತ್ತೆನೊ

ಇದೆ, ಬಂದು ಬೀಡು ಮತ್ತೆಂದೂ

ಎಲ್ಲೂ ಕದಲದಂತೆ

#ಉತ್ತಮ್

#linked 

#ರಾತ್ರಿಯ_ಪದ್ಯ